Terapia integracji sensorycznej

Dla kogo przeznaczona jest terapia integracji sensorycznej?

 

    Terapia integracji sensorycznej jest przeznaczona dla dzieci, u których pojawiają się objawy zaburzeń w przetwarzaniu informacji zmysłowych. Mogą to być trudności płynące ze zmysłu słuchu (nadwrażliwość na dźwięki), ze zmysłu równowagi (częste potykanie się, trudności z koordynacją), ze zmysłu dotyku (niechęć wobec mycia głowy, obcinania włosów, wybiórcze jedzenie), czucia głębokiego (poszukiwanie mocnego docisku) i innych. Gdy występują zaburzenia w odbiorze i rozumieniu sygnałów pochodzących ze zmysłów, istnieje możliwość zakłóceń rozwoju poznawczego (trudności z koncentracją), ruchowego, a nawet społeczno-emocjonalnego (drażliwość, nadpobudliwość, wycofanie).

Jakie inne zachowania dziecka mogą być związane z zaburzeniami integracji sensorycznej?

 Lista objawów, które mogą stanowić wskazanie do przeprowadzenia badania:

• Dziecka ma kłopoty z cięciem nożyczkami, niechętnie rysuje, koloruje,
• Podczas dłuższego siedzenia miewa trudności z utrzymaniem głowy w pozycji pionowej, podpiera ją ręką, kładzie na stoliku,
• Myli prawą i lewą stronę,
• Preferuje jedzenie zblendowane, dania papkowate,
• Potyka się częściej niż rówieśnicy,
• Ma trudności z samodzielnym ubieraniem się,
• Jest nadruchliwe, trudno mu usiedzieć / ustać w jednym miejscu,
• Nie próbuje pokonywać naturalnych przeszkód w terenie, raczej je omija,
• W nowym miejscu czuje się niepewnie, potrzebuje sporo czasu aby zdobyć orientację w otoczeniu,
• Przejawia lęki przed wysokością, schodami, także schodami ruchomymi i niestabilnymi płaszczyznami,
• Sprawia wrażenie słabego, szybko się męczy,
• Często chodzi na palcach,
• Jest nadwrażliwe emocjonalnie, często się obraża,
• Nie ma dominacji jednej ręki i żadna nie jest dostatecznie sprawna,
• Czynności samoobsługowe wykonuje z trudem, powoli, niezdarnie,
• Wpada na meble, ściany, inne dzieci,
• Trudno jest dziecko skłonić do współpracy z innymi dziećmi i osobami dorosłym, dziecko bywa uparte, krytykujące, negatywnie nastawione,
• Trudność sprawia mu jazda na rowerze, długo uczy się pływania i innych aktywności sportowych,
• Źle toleruje czesanie, mycie głowy, obcinanie włosów.

      Powyższe objawy są jedynie wyborem spośród zachowań mogących wskazywać na zaburzenia integracji sensorycznej. W diagnozie i terapii bierze się pod uwagę nadwrażliwość dziecka w zakresie zmysłów, a także podwrażliwość -  poszukiwanie stymulacji (specyficzne i intensywne np. częste kręcenie się wokół własnej osi, podskakiwanie, obgryzanie paznokci, trzepotanie rękami i inne). 

        Terapia integracji sensorycznej to terapia indywidualna i ma postać „naukowej zabawy", w której dziecko chętnie uczestniczy. Dziecko pod okiem terapeuty wykonuje ćwiczenia angażujące jego ciało oraz zmysły. Wykorzystujemy zabawki sensoryczne, platformy podwieszane, kształtki rehabilitacyjne, piłki z wypustkami, instrumenty muzyczne, tory przeszkód, równoważnie i inne sprzęty terapeutyczne. W zależności od potrzeb dziecka dodawane są ciekawe pomoce do stymulacji zmysłów: dotykowego, wzrokowego, słuchowego oraz zmysłu równowagi.

Zapraszam!


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Jak wygląda sesja terapii integracji sensorycznej? - opis:  

Jak ćwiczymy?